om te zien
De Sint-Ludgeruskerk van Doornspijk stond oorspronkelijk ten noorden van de huidige plaats Doornspijk aan de zeedijk langs de voormalige Zuiderzee. De kerk werd na zware beschadigingen door de storm van februari 1825 en een brand na een blikseminslag op 18 oktober 1825 geheel afgebroken. De plek waar de kerk gestaan heeft is gemarkeerd met stenen op de plaats van de vroegere funderingen.
De eerste tufstenen kerk op deze plaats werd rond 1100 gebouwd. De kerk verving houten voorlopers op dezelfde plek. De eerste houten kerk zal omstreeks 800 zijn gesticht. Onbekend is of Liudger zelf de stichter is geweest. De kerk werd wel aan hem gewijd en behoorde tot de bezittingen van de door Liudger in 796 gestichte abdij van Werden.
Het eerste tufstenen kerkje was een eenvoudige rechthoekige kerk, die in 1130 werd uitgebreid met een koor, afgesloten door een halfronde apsis. Aan het einde van de 12e eeuw werd de kerk aan twee zijden uitgebreid. Aan de westzijde verrees een grote toren en aan de oostzijde werd het koor uitgebreid. Ook voor deze uitbreidingen werden tufstenen gebruikt. In 1473 bereikte de kerk haar grootste omvang door een verdere uitbreiding van het koor, dat in gotische stijl werd vormgegeven. De kerk was toen ruim 45 meter lang. In 1584, tijdens de Tachtigjarige Oorlog, werd de kerk afgebroken. De bestuurders van de vestingstad Elburg vreesden dat de Spanjaarden de kerk zouden gebruiken als schuilplaats. De toren bleef echter gespaard. Acht jaar later was de vrees voor de vijand geweken en werd er een nieuwe, maar wel kleinere, kerk bij de toren gebouwd. Deze kerk heeft tot 1825 dienstgedaan voor de bewoners van het landelijk gebied rond Doornspijk en Wessinge. Via de Kerkdijk was er een verbinding met dit achterland. Na de verwoesting van de kerk werd er een stuk zuidelijker, minder dicht bij de zee een nieuwe Waterstaatskerk gebouwd.
Liudger, ook Lüdger of Ludgerus ( 742 – 809) was een Friese missionaris en rooms-katholieke bisschop. Hoewel later aangeduid als de ‘apostel der Groningers’, was hij missionaris in het gebied der Friezen. Het grootste deel van de huidige provincie Groningen was toen Fries gebied. Hij voltooide het werk waarvan evangeliepredikers als Willibrord en Bonifatius de grondleggers zijn geweest.
Een belangrijke rol in de verbreiding van Liudgers bekendheid heeft volgens zijn levensbeschrijving door zijn neef Altfridus de genezing van de blinde bard Bernlef gespeeld. Tijdens een van zijn reizen door het Groningerland ontmoette Liudger de dichter in Helwerd. Hij trachtte Bernlef tot het christendom te bekeren. Bernlef zou daarop tegen Liudger hebben gezegd: “Als uw God zo machtig is, toon mij dan een teken”. Liudger legde daarop zijn handen op de ogen van de bard en sprak een gebed uit, waarna de blinde man weer kon zien. Het verhaal van deze genezing zou als een lopend vuurtje rond zijn gegaan.
Dorpskerk Nunspeet
Al in de 12de eeuw moet op de plaats van de dorpskerk een stenen kerk hebben gestaan. Daarvoor stond er vermoedelijk een rietgedekte houten kerk. De kerk was gewijd aan de Heilige Antonius. Op 6 juni 1855 brandde de kerk af, een grote brand vernielde een deel van de kerk en tevens een groot deel van de dorpswoningen, alleen een gedeelte van de toren van de kerk bleef behouden. In 1857 werd met nieuwbouw begonnen. In 1949 zijn drie nieuwe klokken gegoten, ter vervanging van de vroegere twee klokken. De eenbeukige, rechtgesloten kerk is in romaanse stijl gebouwd met inwendige kruisribgewelven in hout en stuc.
Antonius van Padua (1195-1231) was een minderbroeder die theoloog en kerkleraar was.
Hij wordt als een belangrijke heilige beschouwd.Antonius sloot zich in 1210 aan bij de augustijnen in Lissabon. In 1212 verhuisde hij naar Coimbra om niet langer door familieaangelegenheden gestoord te worden in zijn geestelijke ontwikkeling. Onder de indruk gekomen van de eerste martelaren van de minderbroeders sloot hij zich in 1220 bij hen aan. Hij trok naar Noord-Afrika om daar het christelijke geloof te verspreiden onder de moslims. Later was zijn werkterrein Frankrijk en Italië. Waarschijnlijk werd hij in 1222 te Forli tot priester gewijd. Veel mensen vonden door zijn toedoen de weg naar het katholieke geloof.
Op last van Franciscus van Assisi doceerde hij theologie aan zijn medebroeders. In 1227 werd hij benoemd tot provinciaal van de Romagna in Italië, waar hij van 1222 tot 1224 al predikend had rondgetrokken. In 1230 vroeg en kreeg hij zijn ontslag omdat zijn gezondheidstoestand verslechterde. Hij stierf in 1231 en werd nog geen jaar later door paus Gregorius IX heilig verklaard. In 1946 werd hij als ‘leraar van het evangelie’ tot kerkleraar uitgeroepen.
Bronnen: www.reliwiki.nl & www.wikipedia.org
om te slapen
|
Traject |
Plaats |
Naam |
Adres |
Contact |
Opmerkingen |
|
XI |
Nunspeet |
NH Veluwe Sparrenhorst |
Eperweg 46 |
0207018042 |
|
|
|
|
Hotel-Restaurant Veldenbos |
Spoorlaan 42 |
0341252334 |
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|