De clarissen, die tot aan de dag van vandaag de Heilige Clara van Assisi volgen, leven contemplatief. Clara is de eerste volgeling van de Heilige Franciscus van Assisi. Zij was de eerste vrouwelijke abdis met een goedgekeurde levensvorm. Zij onderhield het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus en leefde in gehoorzaamheid, zonder eigendom en in kuisheid. Deze levensvorm werd niet alleen bevestigd door de Paus maar werd ook nageleefd door de eerste Orde van de Clarissen in het klooster van San Damiano in de stad Assisi gelegen in Italië. Clara richtte deze eerste orde op in het jaar 1212.
De maatgang van de tijd wordt bepaald door de liturgische tijden en feesten van de kerkelijke jaarcyclus. Het getijdengebed ordent de dag. Dit gemeenschapsgebed voedt de persoonlijke meditatie. Behalve door lezingen uit de H. Schrift en teksten van geestelijke schrijvers, worden er psalmen en andere Bijbelse teksten gezongen.
Zingen, wandelen in de tuin en lezen worden afgewisseld met stilte om wat je raakt, binnen te laten komen. De dag is opgebouwd rond die gebedsdiensten en persoonlijk gebed. De clarissen werken om in hun levensonderhoud te voorzien. Samen zorgen zij voor de liturgie, voor het eten, de kleren, hun huis en hun mooie stukje natuur om het klooster heen. Zij werken in de hostiebakkerij en ontvangen gasten. Bij het werk gaat het om aandachtig met de dingen bezig te zijn, zodat de onderstroom van gebed en toewijding niet stokt. Evenwicht tussen gebed en werk is van belang. Centraal staat daarbij de vraag: door wie of wat ben ik bezet of laat ik mij bezetten?
Als Jezus tegen de apostelen zegt: “ Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en wat uit te rusten” (Mc 6, 31), krijgen ze in zekere zin een nieuwe roeping. Niet een roeping tot werk in de wijngaard van de Heer maar tot een rust- en herstelperiode, tot een vakantie met Hem. Ze moeten Jezus navolgen niet alleen in zijn activiteiten maar ook in zijn rust. Deze woorden richt Jezus ook tot jou. Je hebt momenten van herademing nodig, perioden van stilte en rust waarbij je alleen met Hem bent. De stilte van het klooster en de natuur spelen hierin een belangrijke rol. Hij nodigt je elke dag uit op een stil moment van gebed, elke week op een rustdag die tevens Zijn dag is en nu en dan op een langere tijd om alleen te zijn met God. Je mag je terugtrekken van je bezigheden, niet alleen om nieuwe krachten op te doen, maar ook om je dagelijks leven met nieuwe ogen te bekijken. In de stilte bij God word je opnieuw met de essentiële vragen geconfronteerd: Waarom leef ik? Wat is de zin van mijn leven? Waarheen ben ik op weg? Loop ik naast de weg waarop God mij wil leiden, ga ik in de verkeerde richting? In de stilte kun je op een afstand gaan staan van wat je anders wellicht helemaal in beslag neemt.
Volgens de Clarissen is meditatie en contemplatie een genade van God en Christus is onze Leermeester. In onze christelijke meditatie, mediteren wij rond Christus, rond Zijn woord. Het scheppingsverhaal uit Genesis is onze toegang, daar ontspringt het verhaal over Gods Geest, Gods adem en ons lichaam. Met andere woorden: ons bestaan kunnen wij daar herkennen.
Water, aarde, zon, vuur enz. wordt gezien als een symbool voor de franciscaanse familie, wat in de spiritualiteit van Franciscus en Clara duidelijk naar voren komt. In het bijzonder in het Zonnelied van Franciscus, prijst en dankt hij God voor de hele schepping.
In het voetspoor van Clara, bijzonder door haar brieven, worden wij stap voor stap ingeleid in hoe zij in haar leven van contemplatie zich voortdurend spiegelde in de ware Spiegel zonder smet, in de ware Wijsheid – de Zoon van God.
Wanneer je op zoek gaat naar wat God je wil zeggen, kun je je hart als kompas gebruiken. Het kruis kan hiervoor als ecologisch symbool worden gebruikt. Het kruis staat met de voet op de grond en met de balk verticaal naar boven, zo verbindt de verticale balk de aarde (boven) en het water (beneden). De dwarsbalk richt zich horizontaal naar links en rechts en kan als een symbool worden beschouwd, als verbinding tussen de zon (links) en het vuur (rechts). Leer naar je biddende hart te luisteren en vang de signalen op dat het je ingeeft. Wees gericht op de goede signalen en vertrouw daarop. Je hart maakt zo ruimte voor God!
Vrede en alle goeds